برخی بالا بودن قیمت مهر را نشانه توجه به ارزش اجتماعی زن می شمارند.

این کار شبیه بالا بردن قیمت کالاست که نشانه ارزش تجاری آن به حساب می آید.

قرآن کریم از مهر به عنوان «نحله؛ بخشش» یاد می کند.

وَ آتُوا النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ نِحْلَةً[1]؛
«و مهر زنان را به عنوان هدیه ای از روی طیب خاطر به آنان بپردازید».

نحله به معنای هدیه بلا عوض و هبه است که رمز و علامت محبت و دوستی شمرده می شود، نه قیمت انسان.

به نظر می رسد زنی که برای خود احترام قائل است اجازه نمی دهد درباره اندازه و قیمت مهرش طول و تفصیل داده شود.

در روایات نیز سنگین بودن مهر نکوهش شده و کم بودن مهر مورد ستایش قرار گرفته است.

امام صادق علیه السلام فرمود:

«فأما شؤم المرأة فکثرة مهرها...»[2]؛
«شومی زن، سنگین بودن مهرش است».

و نیز پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:

«افضل نساء امّتی... أقلهنّ مهراً»[3]؛
«بهترین زنان امت من... زنی است که مهرش از همه کمتر باشد». زیرا سنگینی مهر گاه ازدواج را پیچیده و دشوار می کند.

اما اینکه مهریه را پشتوانه و ضمانت اجرایی زندگی شایسته به حساب می آورند، رویکرد انحرافی در کارکرد و نقش مهریه است. مهریه یک هبه شیرین است نه اینکه یک مهار و افسار باشد. بی تردید آنچه که زندگی زناشویی را حفظ می کند، مودّت و رحمت و احساس مسئولیت اخلاقی و اسلامی مشترک دو طرف است نه مهریه سنگین. زندگی مشترک را باید با اخلاق و تربیت اسلامی و انسانی مستحکم ساخت نه با حقوق و قانون و دادگاه که آخر خط است.

مهریه بالا نه تنها موجب استحکام خانواده نیست بلکه در بسیاری از مواقع کانون خانواده را از هم می پاشد و خود یکی از عوامل بروز اختلاف و زمینه ساز نااستواری پیوند مقدّس زناشویی است.

مقدار مهریه، ارتباط چندانی با طلاق ندارد. زیرا اگر ادامه زندگی زناشویی به ضرر زن یا شوهر و یا هر دو باشد، ادامه زندگی موجب خسارت بیشتر طرفین خواهد بود. و هر کدام از زن و شوهر باید کاری کنند تا جلوی خسارت بیشتر گرفته شود. حتی گاهی زن از مهریه خود چشم پوشی می کند و از شوهری که دلخواهش نیست جدا می شود، پس برپایی و استحکام خانواده، مهریه سنگین نیست بلکه رحمت و محبت متقابل است.


پی نوشت ها:
[1] . نساء( 4)، آیه 4.
[2] . میزان الحکمه، محمد محمدى رى‏شهرى، ج 2، ص 1182.
[3] . همان.

منبع: حوزه نت